“ Relegating “the Blues” to a form refutes its funtion… “ (Nicholas Payton)

De steden van de blues, die iedere liefhebber kent zijn Chicago, Memphis, New Orléans en St. Louis. Oakland in Alameda County in de Amerikaanse staat Californië (de stad ligt ten zuiden van Berkeley en ten oosten van de Baai van San Francisco), is ongetwijfeld minder bekend als het hart van de WestCoast blues en jazz scène.

Songwriter, producer en drummer Twist Turner kan al terugblikken op een carrière van zo’n 55 jaar. Hij groeide op in Seattle, WA en deed zijn eerste optredens en opnames met bluesman/gitarist Isaac Scott (1945-2001). In 1975 verhuisde hij naar Chicago. Twist werkte meer dan 10 jaar samen met Hubert Sumlin, trad op in Theresa’s Lounge en maakte 2 jaar lang deel uit van Buddy Guy’s begeleidingsband. In 1984 trok hij naar New Orléans, waar hij optrad met zijn eigen band. In 1986 week hij even uit naar de Baai van San Fransisco, waar hij dingen deed met Sonny Rhodes, Larry Davis, Deacon Jones, Birdlegg, Country Pete McGill, Guitar Gable, Jimmy McCracklin, Freddie Roulette én, met een van zijn favoriete gitaristen, Luther Tucker. Hij koos uiteindelijk opnieuw voor Chicago en voor Little Arthur Duncan, met wie hij 31 jaar lang samenwerkte, tot Duncan in 2008 stierf. Daarna werkte Turner regelmatig samen met Mary Lane's band en occasioneel met Elmore James Jr.

In 2013, hersteld van een bijna dood ervaring, begon Twist Turner een project voor onbekende en ondergewaardeerde blues artiesten in de SF Bay Area. Het kreeg de titel ‘Battle of the Blues: Chicago vs Oakland’. De artiesten die meewerkten waren zanger/bassist Aldwin London: “Funny How Time Slips Away”, zangeres Mz. SuMac (dochter van Craig Horton): "Broke Ass Man”, de 91-jarige zanger Nat Balden: “Good Morning Mr. Blues”, Freddie Roulette: de instrumentals “Take It Easy” en “Red Tide”, bassist/zanger Country Pete McGill: “Hoochie Coochie Mama”, zanger Emery Williams Jr.: Hurtin’ On You” en “Mama Don’t Weep”, zanger James Newman: “Hit and Run Lover” en “Me and My Guitar”, zanger “Mr. Excitement” Del Brown (achterneef James Brown): “Now That I’ve Gone” en “Time Slippin’ Away” en soul zanger/songwriter Gerald McClendon “Cold in the Streets”.

‘Battle of the Blues: Chicago vs Oakland’ is collectie van 11 originals en 2 covers. Een all-star band verzorgde de “old school” en “new school” blues. Twist Turner is de rode draad en ook de producer van het album, dat uitgegeven werd bij Delta Roots Records. Uit respect wou hij dat zijn naam niet vermeld staat bij de artiesten die meewerkten aan het project, om de focus op de anderen te garanderen.  

Eric Schuurmans

Album track list:
01. [Mz SuMac] - 02. [Aldwin London] - 03. Take It Easy (instrumental) [Freddie Roulette] - 04. Good Morning Mr. Blues [Nat Bolden] - 05. Hit and Run Lover [James Newman] - 06. Hurtin’ On You [Emery Williams Jr.] - 07. Now That I’ve Gone [“Mr. Excitement” Del Brown] - 08. Red Tide (instrumental) [Freddie Roulette] - 09. Cold in the Street [Gerald McClendon] - 10. Me and My Guitar [James Newman] - 11. Time Slippin’ Away [“Mr. Excitement” Del Brown] - 12. Hoochie Coochie Mama [Country Pete McGill] – 13. Mama Don’t Weep [Emmery Williams Jr.]
Lyrics/music © by as [noted] - Produced by: Twist Turner @ Delta Roots Studios

Album line-up:
Vocs: as [noted] / Guitar: Joe Burba (1,3), Rusty Zinn (2,4,12), Mark Wydra (7,9,10), Maurice John Vaughn (6,7), Dave Workman (13), Twist Turner (6,9) / Bass: Alwin London (1,2,4,12),  Art Love (3,9,13), EG McDaniel (5,10), Dave Kaye (7,11) & Dave Forte (6,8) / Drums: Twist Turner (all tracks) / Keys: Chris Burns: piano (1,2,4,12) – organ (1,2,4), Roosevelt Purifoy: Wurlitzer (3), Alan Batts: keys (7,11), Brian James: Wurlitzer (9), Max Brumbach: organ (6,10), Twist Turner: organ (5) / Horns: Sax: Bernard Anderson (13), Skinny Williams (1,4,5) – Trumpet: Leon Q. Allen (1,4,5) – Trombone: Norman Palm (1,4,5) – Twist Turner: synth horns (9) / Twist Turner: strings (5-7,9,10)